"یکی از چیزهایی که من میخواهم در اینجا عنوان کنم این است که در مرحله‌ی شرح و توصیف باید از فرد منتقد پرسید یا خودش باید از خودش بپرسد «من چه میبینم؟» ما در خیلی از موارد میبینیم که بعضیها یک اثر هنری را ندیده اند یا نخوانده اند و شخص سومی برایشان تعریف کرده و بر اساس آن تعریف، بر اثر نقد نوشته اند، "بعضیها چنین جرئتی دارند". جرئتمان آنقدر زیاد است که میتوانیم بی آنکه اثر را خوانده یا دیده باشیم نقد بنویسیم. "
این قسمتی از سخنرانی دکتر محمد ضیمران در سمینار «درآمدی بر شیوه‌های نقد هنری»،۳۰ آذر ماه ۱۳۹۵، در تالار ایران دانشکدهٔ هنرهای تجسمی دانشگاه تهران بود . این قسمت بعضیها چنین جرئتی دارند، خیلی چشمم را گرفت، یادآور مطالبی شد که توی واتس آپ و تلگرام بی هوا بارها برای دوستانم فرستادم، بی آنکه دقیقا بفهمم چه هستند یا درباره آنها بیشتر از ۱ دقیقه فکر کرده باشم یا ارسال پست های لحظه ای بدون ویرایش . یاد این مطلب هم افتادم :
و فکر میکنم که پشت بعضی از کارهایم پنهان است .